Lieve Sky,

Na een aantal jaren waarin ik het persoonlijk erg zwaar had, heeft Core Essence me goed gedaan. Het heeft me geleerd dichter bij mezelf te leven en mezelf serieus te nemen. Het is leven is er een stuk fijner op geworden. Toch overvalt me soms het oude verdriet of angst zoals ik die vroeger kende. Dat kan dan helemaal aanwezig zijn, alsof er niets veranderd is. Ondertussen ‘weet’ ik dat dit weer wegtrekt. Toch vraag ik me af waar het vandaan komt. En of het ooit weg zal gaan.
Lieve Sky, hoe kijk jij hier tegen aan?

Beste Sky,
In 2021 ben ik begonnen met lichaamsgerichte therapie en het helpt me enorm bij het begrijpen van mijn dwangneurose. Doordat ik het begrijp en ik tegelijkertijd mijn lichaam steeds meer begin te voelen, raak ik steeds minder onder de strakke invloed van mijn smetvrees. Dat voelt als een enorme bevrijding, iets wat ik nooit had verwacht dat het ooit nog zou kunnen. En het wordt nog gekker! Sinds enkele maanden ga ik met iemand om waar ik me op mijn gemak voel. Voor die tijd ben ik altijd alleen geweest en dat vond ik prima. Maar sinds ik deze persoon ken, staat mijn wereld meer en meer op zijn kop. Zo gebeurde het dat ik vanmorgen uit het niets een knuffel gaf aan haar. Ik schrok vreselijk toen ik het deed, ik was het niet van plan! In de auto terug naar huis heb ik een hele tijd op mijn ademhaling gelet om de angst, die op kwam nadat ik haar had omhelst, te verminderen. Hoe kan het dat ik haar zomaar die knuffel gaf?

Hallo Sky,

Dank voor alle tijd die je aan ons geeft! Dat wilde ik in ieder geval even tegen je zeggen.
En dan nu mijn vraag aan jou: in de posts die je plaatst spreek je vaak over het onbewuste en het onderbewuste. Maar wat is eigenlijk het verschil tussen deze twee?

Zonnige groet, Ilona

Hallo Sky,

Ik voel eigenlijk niets. Ik dacht dat dat normaal was, dat iedereen net zo door het leven gaat als ik. Maar sinds ik een relatie heb, is het me gaan opvallen dat zij het leven heel anders beleeft dan ik. Toen ze bijvoorbeeld vertelde dat een collega van haar boos werd op zijn baas, moest ze huilen. Ze vertelde hoe het haar raakte in haar hart. Ik luister er met interesse naar, maar snap eigenlijk totaal niet waar ze het over heeft. Dit heeft me aan het denken gezet; waarom voel ik niet zoveel? Kun jij me daar in het algemeen iets over vertellen?

Gegroet,
Lucas

Hai Sky,

Wat leuk dat je dit doet!
Ik heb wel een vraag, want het houdt me al lange tijd bezig. Ik merk dat ik eigenlijk nooit boos word. Ook niet een beetje. Meestal ga ik lachen of maak grapjes. Nu las ik ergens dat boos worden een hele natuurlijke emotie is. Dus ik probeerde het uit, dat boos worden. Dus ik vroeg mijn vriendin om mij boos te maken. De eerste keren gebeurde er helemaal niets, nou ja, ik moest keihard lachen!
Maar bij de vijfde keer lachte ik niet, want ik voelde lichte paniek opkomen. Hoe kan dat?

Hartelijke groet,
Maartje

Hallo Sky,

Ik ben een vrouw van 61 jaar en ik heb veel angsten. Ik heb jaren therapie gehad bij psychotherapeuten en psychiaters, dat heeft mij wel veel geleerd over mijzelf, maar de angsten zijn niet weg. Ik zit erg in mijn hoofd en heb heel veel angstige gedachten. Nou las ik ergens in een van jouw posts dat het lichaam emoties kan onderdrukken. En dat het lichaam daarin vermoeid kan raken zodat de onderdrukte emoties toch weer een uitweg vinden, vaak in de vorm van angsten en depressiviteit. De depressiviteit begrijp ik. Maar waarom worden de angsten ook groter? Zou jij mij dat willen uitleggen?

Vriendelijke groet, Mees